Essentie is dat alle partijen veel aandacht hebben voor wonen en allemaal ongeveer uitkomen op 100.000 woningen per jaar erbij.

Hierbij benadrukken de linkse partijen het falen van de markt en willen dit oplossen met extra geld via woningcorporaties voor met name sociale huurwoningen geen vrije sector). De rechtse partijen besteden meer aandacht aan de belemmeringen die de markt ondervind en moeten worden weggenomen, incl. extra beleid voor starters.

Sommige partijen leggen bij het woonbeleid de nadruk op meer grote projecten en nieuwe steden. EIB ziet hierin geen oplossing voor de korte termijn en dus de woningzoekers van nu. Deze projecten hebben jarenlange voorbereidingstijd en worden opgeleverd in jaarlijks kleine stukjes. Het idee van optoppen lijkt aardig, maar gebeurt alleen na toestemming van eigenaren en veelal pas bij grote renovaties, waarbij bewoners ook nog elders huisvesting moeten hebben.

Kleinschalige oplossingen aan de randen van steden en dorpen bieden in aanvulling op bestaande planvoorraad wel perspectief om al in een volgende kabinetsperiode te kunnen realiseren.

Partijen die inzetten op pragmatische keuzen in het ruimtelijk beleid, minder stringente eisen stellen aan het betaalbaarheidsbeleid en inzetten op vereenvoudiging van bouwregels, hebben de beste papieren om de woningnood effectief te bestrijden in de komende kabinetsperiode, aldus het EIB.

U kunt een pdf van deze EIB publicatie hier downloaden.